refrein: (2x)
O, Altere, Gij paorel van oud-Braobaant.
M’n lieflijk duirp, vlak aon ‘t Scheldestraand.
Waor zaand en klei mekaore goed verdraoge.
Daor wul ik wòòne, tot aon m’n lèste dag.

couplet 1:
Ik ‘ou zo van m’n Altere en m’n Alters laand.
Waor eens Spinola ‘eerste meej ’n straffe-n-aand,
Martinus in ’t waope, ‘ij gaf zeer jovijaol
en daoraon kund’òòns kenne, da doen wij allemaol.

couplet 2:
Waor draajt de meule, fier en ‘oog al in de westenwind.
Waor is ’t volk nog vrolijk, waor ziengt ’t Alters kind.
Gij die ‘ier uit de vrèmde komt, wul òòns toch goed verstaon,
Be’oud ’t schòòne Altere, bouw meej aon òòns bestaon.