(Tekst en meziek 2009:  Suus van Ronnekes (Frans Nefs))

Couplet 1:
De meule staot te pronke tussen ’t weeldrig groen.
’t Sintekrijnseputje, nog op de plek van toen.
De kerk en ’t gemeentenhuis, die t’r altij nog staon.
’t Is daorom dà’k ’r gaere kom en naor toe zal blijve gaon. (bis)

Refrein:
Kom ik op Altere, dan kom ik thuis.
‘k Zijn d’r gebore; daor stong m’n huis.
’k Ging ’r naor school, ’k Heb ’r gekerkt.
’k Heb ’r gespuld. ’k Heb ’r gewerkt.
’k Zijn daor getrouwd.
Daor è’k gefeest. Daor è’k  gerouwd.
Dà zaolig dörpke….blijf ik altij trouw.
Altere ………………..ik hou van jouw.

Couplet 2:
Waor d’errebezies geurde in ’t Dal van Josefat;
’t graon de polder kleurde en ’t groen van ’t klaoverblad.
Waor stekelbaoskes zwomme in d’held’re poldersloot.
Al zijde eigelijk mar gewoon; vor mijn zijde heel groot. (bis)

Refrein:

Couplet 3:
De mense die ’k’r tegekom, daor buurt ik gaere mee.
Ik blijf zo dan op d’hoogte, van ’t Alters wel en wee.
Ik gaon ok naor de Wittenhorst en naar ’t Hof van Ram.
Wat è’k ’t toch getroffe hé, dà’k hier ter wereld kwam. (bis)

Refrein:

Couplet 4:
’k Zijn blij dà’k ’r gebore zijn. ’t Geluk was aon mijn kant.
’k Zijn blij dà’k ’r getoge zijn. M’n liefste plek van ’t land.
De springplank van m’n leve. M’n dörp  van zand en klei.
À’k alles op ’n rijke zet; …………vooraon … daar staode gij! (bis)